Vanmiddag mag ik samen met het koor waarvan ik nu zangcoach ben naar een uitvoering en zal ik hen voor het eerst in volle glorie aan het werk zien. Spannend!
Eigenlijk wilde ik lekker aan het poetsen en opruimen, maar mijn oudste zei:
"Mama jij gaat altijd poetsen als we weg zijn, waarom toch?"
Tja, dus nu zit ik op de bank en ga zo meteen fijn verder haken aan een nieuwe granny square voor op de bank in de woonkamer.
Die van Elke? Nee die is nog steeds niet af, maar ik moet dingen soms echt weer even wegleggen en iets anders doen.
Van de week had ik zo'n dag dat ik niet voor rede vatbaar was. Zelfs niet met mezelf door een deur kon. En dan gaat het leven gewoon door, komen de kinderen van de opvang, mijn eigen kinderen lopen hier dan ook gewoon rond en ik doe de hele tijd ontzettend mijn best om niet te ontploffen bij ieder geluid, spel wat dan ook.
Het zonnetje scheen heerlijk. Iedereen kreeg een dikke jas aan en we zijn naar buiten gegaan. Ik ben vast begonnen met snoeien en ging zeer rigoureus te werk. Heerlijk, ik begon zelfs te zingen en de kinderen scharrelden rond om mij in de tuin allemaal met hun eigen werkje. De een veegde alles schoon, de ander speelde met de snoei takken, weer ander kind schepte aarde in en op de tractor en de rust daalde neer in en om mij heen.
Voortaan ga ik naar buiten heb ik me voorgenomen en ga ik iets productiefs doen. Gelukkig is er altijd een hele hoop werk in een grote tuin...
De kinderen raakten in een heerlijk klim spel in onze huisjes haag.
Genieten!
