Met een gouden randje

Ik bedacht laatst dat ik wel heel vaak schrijf over de dingen de me gelukkig maken, waar ik trots op ben, waar ik van geniet, kortom over mooie momenten, herinneringen en gebeurtenissen.
Het is natuurlijk niet zo dat mijn leven alleen maar zonneschijn is. Ik kan best wel flinke beren zien op de weg en ben absoluut niet de gemakkelijkste om mee om te gaan, samen te wonen.
Zo heb ik na drie zwangerschappen ineens last van stemmingswisselingen en regelmatig een ochtendhumeur en dat terwijl ik eigenlijk altijd een ochtendmens was.
Maar die heerlijke momenten waar ik dan zo nu en dan wat over schrijf, dat zijn momenten met veelal een gouden randje, hoe klein ook. Dat zijn momenten die me een gevoel van gelukzaligheid bezorgen, die me laten leven, die me op laten staan 's ochtends na weer een nacht met amper slaap.
Onze kinderen, die geven me zoveel warmte, liefde, prachtige en innige momenten en die wil ik graag delen.

Zo gingen we gisteren, na een heerlijk moederdag ontbijt (mijn man maakte croissantjes, fruitsla, vers sap en hartjes tosti's. Bovenop dit alles mocht ik ook nog uitslapen!!!) en prachtige tekeningen, door de stromende regen met de auto naar een collega van mijn man. Hij heeft bevruchte kippeneieren en dat is heel fijn voor onze alleenige kip die nu broeds is en zo haar best doet om haar eieren uit te broeden. Zes eieren namen we mee. De kinderen en wij ook, vinden het een hele spannende en leuke aangelegenheid. We legden de eieren naast Thea, want zo heet onze kip, en even later had ze ze allemaal onder zich geschoven. Daar zit ze dan, op haar nest, zonder haar eieren in de steek te laten, amper tijd om te eten en te drinken. Wat een enorme toewijding!
Over drie weken zouden de eerste kuikentjes uit moeten komen. We verheugen ons enorm!
Verder reden we rond door het buitengebied en door kleine dorpjes op zoek naar ons droomhuis. Het hoeft niet groot te zijn, maar met een flinke tuin, liefst met uitzicht over de weilanden of in of naast het bos.

Rein gillend dat het lampje nu groen is en dat er echt wafels in moeten!!!!

Om de vakantie af te sluiten bakte ik wafels. We aten ze op na ons kopje groentensoep (zoals bij Juffie) met room en aardbeien toe.
Wat een heerlijke dag vol momenten met gouden randjes.

Recept:

500g meel (ik deed bloem en meel gemengd)
1 el wijnsteenpoeder
200g gesmolten kokosolie
150g kokosbloesemsuiker
3 eieren
1 mespunt vanille
snufje zout
200ml rijstmelk

Meng het meel met het wijnsteenpoeder.
Maak een kuiltje en doe daarin de eieren en de kokosolie.
Meng dit met het meel tot een dik papje.
Voeg het zout en de vanille toe.
Voeg nu beetje bij beetje de rijstmelk toe.
Het deeg is een vloeibaar deeg maar redelijk stevig.
Terwijl het deeg staat te rusten, laat je het wafelijzer opwarmen.
Giet steeds een beetje deeg aan iedere kant van het wafel ijzer en bak de wafels goudbruin en gaar.
Heel lekker erbij is rijstroom of slagroom en aardbeien.

Fijne week,
Marilke Jorinde

Weg

Er werd heel hard gewerkt. Mijn lieve man, maakte heel wat plankjes aan de schutting om de potten en pannen van de zandbak op te zetten (ze werden keurig gebeitst, en met mooie stammetjes afgewerkt), verbreedde de zandbak opdat als er taartjes worden gebakken, en dat wordt er regelmatig, ze niet steeds van de rand af kukelen, tot grote teleurstelling van de bakkers. 

Ik ruimde de keukenkasten maar weer eens op, deed dingen weg (werd hiertoe geïnspireerd door een vriendin die 100 dingen weg doet) maakte alles schoon, ruimde nog meer op en de kinderen speelden heerlijk buiten en genoten van het heerlijke weer.
Ondertussen dronk ik thee met iemand die ik nog niet zo lang geleden ontmoette en droomden we en maakten plannen, maar daarover later meer.
We sloten de vakantie af met een paar dagen weg richting de Veluwen. Op een heerlijk bungalow parkje, met een biologisch winkeltje, een houten huisje om in te wonen en dat alles midden in het bos en de natuur. Ik werd helemaal gelukkig van al dat groen, die vele vogels en onze huiseekhoorns de samen met alle vogels brood en nootjes kwamen knabbelen op de tuintafel of het grasveldje voor ons tuinraam.
Er was een klein kinderboerderijtje met allemaal lammetjes, biggetjes, kalfjes, kuikens, jonge konijnen en ga zo maar door. Iedere ochtend mochten de kinderen helpen met voeren. 

Dit was vier dagen lang een waar feest voor ze. 
We hebben zo genoten, alleen maar tijd voor onszelf, samen. Meegenomen door het spel, de fantasie van je spelende kinderen. 

Dat de nachten een ramp waren, je er veelvuldig uit moet vanwege verlatingsangst, nieuwe omgeving, ziek zijn, dat vervaagt al snel weer naar de achtergrond, zeker als de eerste nacht thuis dan weer helemaal rustig verloopt. 
En nu weer aan het werk, een omgeving scheppen waarin de kinderen uitgedaagd worden en tot spelen kunnen komen.

Marilke Jorinde

Hiep, hiep, hoera! Elke 5 jaar!

1 Mei 2009 werd Elke Elija geboren! Een meisje! het eerste meisje in 75 jaar aan de kant van mijn man. Wat ontzettend bijzonder, en wat is ze prachtig, fijntjes en klein.

Haar eerste glimlach! 

Op vakantie ging Elke voor het eerst helemaal zelf los staan, aan de rivier. Steeds maar weer en telkens opnieuw oefende ze dit! 

Bakken doet ze net zo graag als haar moeder.

Picknicken zou iedere dag mogen. Dat is het echte leven!

Eerste dag met bril.

Heb ik iets gevangen? Vissen in de grote rivier was iedere keer weer een hele beleving en zorgde voor veel pret. Hoe klein de vangst ook was.

Kaarsen trekken doen we gedurende de adventstijd bijna dagelijks. Elke had de dikste. Hoe ze dit deed, we doopten allemaal evenveel, ik weet het niet. Dat ze het kan en heerlijk vindt was duidelijk.

Vandaag, helemaal jarig, zingend voor zichzelf: drie violen en de trommel en de fluit en de vlaggen hangen uit, want ik ben jaharig! Eindelijk is het dan zover en mag ik mijn verjaardag vieren.... 
Zo zong Elke de dag door. En wat is ze verwend! Haar cadeautafeltje heeft geen plek meer over. 
Ze wenste zich Roomtaart met aardbeien, aardbeientaart en chocoladetaart. Als versiering misschien marsepein?!
Alles was helemaal perfect en Elke is helemaal gelukkig. Ze kreeg van haar peettante een prachtig popje, met twee staartje en een te snoezig gezichtje. Ze noemt haar Pipi Linte! Ze heeft ook wel wat weg van Pipi Langkous.
Samen met haar Poppelijne moesten ze mee naar boven en mochten ze bij haar logeren. 
Gelukkig, dat is wat ons meisje vandaag was!
Heerlijk om haar zo te zien genieten, te zien stralen en lachen.

Marilke Jorinde