Herfst, herfst, wat heb je te koop?

Peultjes van de Lupine oogsten om volgend jaar weer gezaaid te worden.

We waren vanmiddag in de Kapeltuin. Een biologische moestuin, midden in de Haagse Beemden. Nog geen 5 min. bij ons huis vandaan. Een geweldig initiatief op een prachtige plek. Vandaag werd er geoogst en mochten we een kijkje nemen in de moestuin. Een waar feest voor de kinderen die mochten helpen. Op kleine kampvuurtjes werd gekookt. Pompoensoep van pompoenen uit de tuin, gepofte aardappels met een heerlijk sausje en er was door allerlei mensen lekkers gebakken. 
Het was werkelijk genieten!!
En wat misschien nog wel leuker is,  dat ik vanaf nu met de kinderen ga helpen in de tuin. Ik heb er al heel veel zin in! Nog een voordeel van thuis werken en de tijd die ik nu meer heb. Eindelijk tijd om mee te doen.

Elke zorgde goed voor de zak waar de oogst in moest. Iedere peul werd grondig gecontroleerd.

Is deze echt goed?! Er zit zo'n lang puntje aan.

Er werd van geoogste groenten een heerlijke maaltijd gekookt.

Ik had deze week zo'n zin in worteltjestaart, dat komt omdat ik een stukje heerlijke worteltjescake kreeg bij Anne-Sophie. Dus die heb ik gemaakt. Alles stond klaar en een deel al in de schaal om te mengen, tot ik er achter kwam dat ik geen eieren had. Tja wat nu? Banaan? Dat is een goede vervanger voor eieren weet ik, alleen is mijn ervaring hiermee nog niet zo groot.
Ik had zo'n zin dat ik het maar gewoon gedaan heb. Wat was hij lekker en passend bij het herfstige weer. 

Worteltjestaart

Recept:

150g kokosbloesemsuiker of rietsuiker (oerzoet is hier ook lekker)
175ml zonnebloemolie
3 bananen of 3 eieren
250g meel
1 1/2 tl baksoda
1 tl kardemompoeder
1 1/2 tl kaneel
mespunt zout
100ml rijstmelk of melk
een hand gehakte walnoten
20g amandelschaafsel
50g rozijnen
400g geraspte wortel

Voor de topping: (deze is niet echt nodig maar wel heel lekker en fris)
200ml crème fraîche (300ml als je een flinke laag wilt)
2 el kokosbloesemsuiker of rietsuiker
1/2 tl geraspte citroen

Verwarm de oven voor op 150 °C.
Mix het zoetmiddel, de olie en de bananen of eieren gedurende een min. of 3 met de mixer tot een romig mengsel.
Zeef de bloem en de baksoda door het oliemengsel. 
Voeg de kruiden toe en het zout en meng dit goed door het deeg.
Voeg de rijstmelk toe.
Nu mogen de noten en rozijnen door het deeg worden gemengd.
Als laatste voegen we de geraspte wortels toe en mengen het deeg goed.
Doe het deeg in een ingevette en met bloem bestoven bakvorm.
Zet de taart in de oven voor ongeveer 50 min.
Kijk met een prikker of hij echt gaar is in het midden.
Laat de taart afkoelen.
Maak ondertussen de topping. 
Voeg bij de crème fraîche het zoetmiddel en de citroenrasp toe.
Als de taart is afgekoeld kan je hem bestrijken met de topping.

Eet smakelijk!

Alvast een fijne week,
Marilke Jorinde

Afscheid

We maakten een zandmandela o.l.v. Klaartje als afsluiting van de vijfde klas.

Thuis

'k Weet nog goed wanneer het was, we zaten in de tweede klas, toen werd jij onze juf.

Je leerde ons het lopend schrift, houten bordjes aan een lint en we konden 

schrijven!

Bosdag was heel vaak met jou. Soms was het een beetje koud en we zochten paddenstoelen.

Hasjiwenoe, Banua, Kyrie en Syhamba, juf van duizend liedjes

Ooh, thuis, je gaat naar huis, thuis om bij hen te zijn, lalala.... bijna thuis

Juffie stopt ze in de oven, die taarten ruik je zelfs daarboven, iedereen wil een hap!

Je leerde ons de cupsong aan, we wilden er helemaal voor gaan 't werd een groot succes.

De meiboom was een erge last, we hielden de linten niet goed vast, maar het werd heel mooi.

We maakten een mandela van zand, dat vonden we heel erg plezant 't waren mooie kleuren.

Ooh, thuis, je gaat naar huis, thuis om bij hen te zijn, lalala.... bijna thuis

Dit is hem geworden!

Iedereen nam de volgende dag een stukje van de mandela mee in een potje. De mooiste potjes werdern gemaakt. Versierd met een gelukspopje en muntje.

Ik ben niet goed in het nemen van afscheid. Dit probeer ik zo veel mogelijk te omzeilen, zeker als het is van mensen en kinderen waar ik van houd. Als ik geen afscheid neem dan voelt het alsof het niet zo is. Ik weet dat dit mijn hoofd in het zand steken is maar zo is het.

De afgelopen acht en een half jaar werkte ik als juf op de Rudolf Steiner School  in Breda. De laatste vier jaar hiervan stond ik samen met mijn lieve vriendin en collega Anne-Sophie voor de klas. De meest geweldige klas! Voor de zomervakantie de vijfde klas. Ik hou met heel mijn hart en ziel van de kinderen en mijn werk als juf. Toch, en dit deed het al enkele jaren, bleef er een zeurend stemmetje en gevoel de kop op steken dat ik graag meer thuis wilde zijn bij de kinderen. Maar ondertussen vond ik het reuze moeilijk om de klas los te laten en op te geven.

Na het zwangerschapsverlof en ouderschapsverlof van Rein (onze jongste) ging dit gevoel niet meer weg (en ik was ruim acht maanden thuis geweest)! Ik genoot hier zoveel van dat ik steeds meer verscheurd raakte. Mijn drie lieve kinderen thuis (allemaal onder de 5 jaar) en mijn geweldige, leuke, knappe klas op school. Tegen Kerst hakte ik voor mezelf de knoop door, ik wilde graag thuis zijn voor onze kinderen. Ik besloot om vanaf 1 augustus aan de slag te gaan als gastouder thuis. Poppelijne Gastouderopvang.

Maar ja dan komt onvermijdelijk het moment van afscheid. Ik deed dit rustig met de kinderen van de klas met een zelfgemaakte picknick in het park. 

Echter werd ik op de laatste schooldag meegenomen naar de grote zaal door de kinderen. Daar zaten de ouders achter me en de kinderen stonden in een boog voor me. Twee gitaristen op het podium en drie pianisten achter de piano (allemaal kinderen van de klas), de anderen floten.

Op deze dag heb ik het meest prachtige en ontroerende geschenk gekregen dat ik ooit heb gehad van een klas. Ik werd zo diep in mijn hart geraakt en geroerd, de tranen  stroomden en wilden niet stoppen. Het was hartverwarmend! 

Nog steeds als ik het filmpje terug kijk (het is ter plekke opgenomen door een ouder met een gsm) schiet ik vol en krijg ik kippenvel. 

Dit prachtige, hartverwarmende en ontroerende geschenk wilde ik graag met jullie delen. En ja afscheid nemen vind ik ongelooflijk moeilijk, maar het is nog nooit zo verdrietig geweest als die dag. 

Lieve, nu,  zesde klas dank je wel voor jullie prachtige geschenk!! En het mooie speelkleed wat jullie hebben gevild voor mijn opvang. Daar wordt iedere week volop op gespeeld. Ook ouders bedankt voor al jullie vertrouwen, jullie begrip en jullie warme afscheid. 

Afscheidsfilmpje

Na een hele avond van uitzoeken, niet lukken, nog meer uitzoeken en nog meer proberen, niet lukken en van ontdekken, is het dan toch gelukt!!!!

Ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van dit voor mij zeer ontroerende cadeau!

Liefs,

Marilke Jorinde

Opruimen, opruimen, opruimen

We hebben vandaag zo hard gewerkt, dat ik eigenlijk te moe ben om iets fatsoenlijks te schrijven. 
Het begon met de fietstocht naar de bakker voor verse "Belgische pistolets". Elke wil nu graag alles zelf fietsen, maar een helling zorgt voor veel oponthoud. Er zitten er twee op de weg heen, waarvan de tweede een vrij lange is voor kleine meisjes. Al het nieuwe wordt lopend of steppend afgelegd dus de heenweg duurde ruim een half uur, terwijl het in werkelijkheid tien minuutjes fietsen is. Maar Elke super trots!
Na een heerlijke knabbelstengel van de bakker (alleen voor kinderen helaas), fietste Elke plotsklaps de hele heuvel in een keer op in ras tempo. Boven op de berg was ze apetrots en racete vervolgens de berg af! Ook het bruggetje durfde ze op de terug weg op en af te fietsen, daarbij belandde ze bijna in de struiken maar wist nog net op tijd bij te sturen.
Onderweg meldde Elke mij (er fietsten wielrenners langs), "ik word later wielrenner denk ik. Dokter word ik zeker!"
De zon bleef onvermoeid schijnen vandaag en riep ons allen naar buiten. In de tuin werken vind ik verslavend.
We hebben 1 1/2 kliko aan heermoes geplukt en hebben hier en daar al voorzichtig gesnoeid (tips om er vanaf te komen zijn overigens zeer welkom, ik strijd al zeven jaar tegen dit hardnekkige onkruid/medicijn). Het gras is weer gemaaid, de "kikkervisjesvijver" is geleegd en opgeborgen, volgend jaar weer. Het zwembadje nu maar definitief weg geborgen, tot groot verdriet van de kinderen. We zijn nu ongeveer halverwege het tuinwerk.
Na de lunch werd er door de kinderen een trollenhuis gebouwd, en met kapla gestoeid.
Ik trok me terug op hun kamers om de kasten eens flink uit te mesten. Gisteren was ik op een tweedehandskledingbeurs (wat ik overigens erg leuk vind, het is een sport om mooie en goede kleding voor weinig te vinden, ik word er steeds beter in). Maar ja die kleding moet dan worden gewassen, en in de kasten terecht komen. De te kleine en de zomer kleding er uit. Dingen die de kleintjes nog aan kunnen moeten worden opgeborgen in de dozen achter de schotten, dan zijn er nog zakken voor deze en genen met kleding die hier niet meer gebruikt zal worden. En dan is er nog marktplaats waar nog van alles op moet.
En dat is wel een dingetje, daar ben ik niet zo goed in! Eerst al die foto's, dan alles voorzien van tekst, wat is een goede prijs? Het opsturen e.d.. Maar al doende leert men en misschien ga ik het ooit nog wel eens leuk vinden. Wie weet.
Bergen en bergen met werk verzet dus en dat na een zeer late avond, te lang het regenwormenspel gespeeld met vrienden. Was wel ouderwets gezellig!!

Hele fijne en productieve week toegewenst,
Marilke Jorinde

Het circus, het circus, paarden, clowns.....

He, daar zijn ze, ja daar zijn ze, kijk eens door het raam. Met hun paarden en kamelen, wat een karavaan. Ze komen bij ons in de stad midden op het plein. Ik droom ervan om ooit ook eens een circusbaas te mogen zijn.....

Het circus het circus, paarden clowns en muzikant, dikke beer, directeur, paarden en een olifant.

Het is een liedje wat ik ooit op notenleer in België leerde over het circus. 
Dit weekend gingen we met de twee oudsten voor het eerst naar het circus. Circus Renaissance. Een lieflijk, vrij langzaam circus, met een kleine staf en voor kinderen hele mooie acts. Seppe was verrukt, hij vertelt er nu nog over. De clowns waren het hoogtepunt. Daarnaast vond hij de acrobaat op de ladder, die niet vast stond, heel knap en de vuurspuwer, tevens gewichtheffer (in zwart wit gestreept soort badpak) vond hij heel spannend. 
Elke heb ik na drie min. mee uit de tent genomen en naar vrienden gebracht. De muziek stond vrij hard. Te hard voor Elke ons gevoelige meisje. Ze kon alleen maar huilen, hield haar handen tegen haar oren en was heel bang. Toen we de tent uitliepen was ze helemaal opgelucht en blij! Ons lieve meiske heeft die middag heerlijk gespeeld en daarna werden we ook nog getrakteerd op pannenkoeken bij deze vrienden.

Voor de ouderavond op school bakte ik een pruimentaart. 

Recept:

Voor het deeg:
175g zachte boter
150g bloem
100g havermout
25g suiker of agave siroop

Voor de vulling:
3 eieren
200g kwark
75g crème fraîche
75g suiker of agave siroop
1 el custardpoeder

De pruimen:
400g pruimen, doormidden gesneden en ontpit
30g boter
2 el suiker of ahorn siroop
1 tl kardemompoeder
3 el geschaafde amandelen

Verwarm de oven voor op 175 °C.
Doe de zachte boter en het zoetmiddel in een kom en mix het geheel wit en romig.
Roer de bloem en de havermout erdoor.
Druk het deeg uit in een bakvorm.
Bak de bodem blind ongeveer 20 min. in het midden van de oven. Tot hij goudbruin is.
Maak ondertussen de vulling.
Doe de kwark, de crème fraîche en de eieren in een kom. Roer alles goed door elkaar met een garde of mixer.
Voeg het zoetmiddel toe en de custard en mix alles goed door elkaar.
Smelt de boter in een koekenpan, voeg het zoetmiddel toe en de kardemom.
Leg de pruimen met de gesneden kant naar onderen in de pan. Laat gedurende 5 min. sudderen.
Vul de gebakken taartbodem met het kwarkmengsel.
Leg daarin de pruimen met de gesneden kant naar boven. Je kan eventueel wat van de boter met kardemom eroverheen gieten. 
Strooi de geschaafde amandelen over de taart.
Bak de taart nu non ongeveer 30 min. tot hij mooi goudbruin is.

Eet smakelijk,
Marilke Jorinde

Aan de kust, de Zeeuwse kust.....

De was aan de lijn zijn de kleren van Rein en een vergeten sandaaltje.

Afgelopen weekend waren we een dagje op bezoek bij Opa en Oma Bos. Zij staan enkele weken op een camping in Zeeland, vlakbij de kust. 
Prachtig was het daar! 
Het was vloed, slechts een klein stukje strand bleef over. Het waaide flink en de golven spatten en schuimden of het een lieve lust was. 
Net buiten de branding was het zand bezaaid met schelpen.
De kinderen lieten zich niet uit het veld slaan door de gure wind en stapten dapper de zee in.
Rein werd overweldigd door een golf. Hij wilde achteruit stappen, wat niet zo makkelijk is als het lijkt, zeker als je net 1 1/2 bent. Hij struikelde over zijn eigen voetjes en viel achterover. De golf rolde verder en overspoelde ons dappere kereltje. Met een droge trui van zijn zus en een droge broek liet hij de zee voor wat het was en ontdekte het schelpen zoeken. Zijn zakken zaten tjokvol!
Het was een fantastische dag en die wilde ik graag met jullie delen! De foto's zijn gemaakt door mijn schoonvader. R. van Oirschot.

Elke is hard aan het werk aan een groot zandkasteel.

Wat een vreugde en verwondering de zee al niet kan geven

Wat is ze toch mooi mijn meisje en heerlijk bezig.

Het kasteel krijgt steeds meer vorm. 

Op de dijk, op zoek naar grote schepen. Elke en Oma zijn in slaap gevallen in de auto.

Kek mama kek!

Lieve groet,
Marilke Jorinde

Kabouterplankjes

's Avonds na het avondeten werd de mand met Kapla ineens weer herontdekt.
Er werden dieren neergezet en daaromheen bouwde Seppe een hok. " Hij moet wel heel hoog zijn en steeds smaller worden, anders kunnen de dino en de neushoorn er uit springen." Met een klein broertje wat vol bewondering mee kijkt en graag wil helpen met bouwen werd er tot vijfmaal toe opnieuw begonnen met bouwen. Maar de aanhouder wint, want twee dagen later, zelfs na een dagje met gastkinderen, staat het bouwwerk nog steeds!! 
De volgende ochtend werd de laatste hand gelegd aan de toren. Het tafeltje ernaast en hij bouwde tot hij er niet meer bij kon.
Er wordt met zorg omheen gespeeld. Voor hoelang nog? Seppe is in ieder geval heel trots en iedere ochtend weer verrast dat het er nog staat. Ook als hij uit school komt is het eerste wat hij doet kijken of ,de toren zoals het nu heet, er nog staat.

Vast een fijn weekend!
Marilke Jorinde

WebRep

currentVote

noRating

noWeight

Elke fietst!!!!!!

Afgelopen week vroeg Elke al enkele keren of ik tijd had om met haar te oefenen op haar "zonder zijwieltjes fiets". "Want ik weet dat ik het nu kan mama!" Vrijdag had ik eindelijk tijd.
Voor ons huis stapte Elke op haar fiets. Ik hield haar zadeltje vast, zoals het een goede moeder betaamt en rende met haar mee. Maar ik voelde al snel dat ik eigenlijk voor niets haar zadel vasthield. Dus heb ik het maar snel losgelaten, mijn hand tegen haar ruggetje gelegd zodat ze mijn aanwezigheid wel voelde en ze fietste!
Helemaal zelf!! Ook het op en afstappen deed ze meteen goed. 
's Middags maakte ze meteen een fietstocht met papa en Seppe. Daar had ze zich helemaal op verheugd.
Slechts een kleine kink in de kabel, Elke had zich voorgenomen met Opa Zee te leren fietsen. Ze stelde heel snel haar wens bij: "Ik ga een grote fietstocht maken met Opa Zee als ik hem weer zie! Wanneer is dat mama??"
Sorry voor de foto, ik heb nog geen betere, maar ik ben zo trots dat ik niet langer kon wachten.

Zien jullie de grote glimlach op haar gezicht?!

Ik had beloofd te laten weten hoe mijn eerste zelfgemaakte zuurdesembrood smaakte. Het was verrukkelijk. Zacht van smaak, niet droog, en de kinderen waren ook fan. Het mag de volgende keer iets zuurder vind ik en in het midden was het net niet helemaal gaar het brood en dat is toch jammer.

Mijn zuurdesembrood en zelfgemaakt bramenjam, van zelf geplukte bramen.

Tarte tatin van cherrytomaatjes

We logeerden met een aantal collega's gezellig in Zeeland. Iedereen nam wat mee voor het eten dan wel het knabbelen 's avonds. Ik maakte Tarte tatin van cherrytomaatjes naar een recept van Donna Hay. Ik paste het wel wat aan.

Recept:

40g boter

2 of 3 el basamico azijn

2 el kokosbloesem suiker of rietsuiker

500g cherrytomaatjes

1 pakje bladerdeeg

Verwarm de oven voor op 200 °C.
Verwarm de boter, de azijn en suiker. Roer goed door tot de suiker is gesmolten en het mengsel iets is ingedikt. Je kan dit het best in een koekenpan doen die in de oven kan of in een bakvorm (geen springvorm) met doorsnede 24 cm.
Leg de cherrytomaatjes met de gesneden kant naar onderen op het boter, azijn, suikermengsel.
Plak vier plakjes bladerdeeg aan elkaar en rol deze uit tot een plak die over de cherrytomaatjes past.
Rol van nog vier bladerdeegplakjes weer een plak die daaroverheen past. 
Leg de eerste plak er overheen. Bestrijk met wat melk. Leg de tweede plak hierover heen.
Goed aandrukken langs de randen.
Zet de Tarte tatin in de oven tot hij goudbruin is geworden (ongeveer 15 tot 20 min).
Laat hem iets afkoelen en draai hem om op een bord.
Garneer met verse basilicum.

Een fijne week.
Marilke Jorinde