Al drie weken geleden kwamen op zaterdag 31 mei de eerste kuikens uit, een dag eerder dan gedacht! Wat was Thea een toegewijde broedse kip! Slechts een maal per dag, soms zelfs enkele dagen niet, kwam ze van haar eieren om wat te eten en te drinken. Ze kon ze veilig achterlaten want ze was al een tijdje onze enige kip, maar toch, was ik erg trots zoals ze daar zat, dag in dag uit!
Hier zijn ze dan, onze kuikens. Eentje heeft al een naam, de zwarte, overigens ook de enige die we tot nu toe van de anderen kunnen onderscheiden. Seppe doopte hem Piep, of Piepje.
Een van de kuikentjes vond een gaatje in de omheining en is nooit meer terug gekeerd, tot grote spijt en verdriet van ons allen.
Terwijl man man in het cafe Nederland Australië keek, zat ik met de kinderen helemaal klaar voor de eerste helft thuis. Ik bakte een worteltjestaart en versierde hem met Oost Indische kers. We genoten erg tijdens de wedstrijd van onze Oranje taart.
Oranje bloemen luisteren het huis op.
En mijn hele kroost en wederhelft zitten in vol ornaat vandaag op de bank de eerste helft te kijken! Ik zit op een klein stoeltje er naast de was te vouwen en te genieten van mijn gezin wat vol overgave, Rein iets minder, die klimt vooral op en af papa, zit te genieten en te zingen Hup Holland Hup......
Nu ben ik niet zo'n voetbal fanaat, maar ik krijg wel nu al zin in het vervolg.
Nu nog hopen dat België, ik ben Belg, voor diegenen de dit niet weten en denken: wat zegt ze nu?! Het ook goed doet. Een confrontatie lijkt me wel leuk....
Een fijne week,
Marilke Jorinde
